Veel gestelde vragen
Definitie
Met de waarde microSiemens, afgekort µS, kan de hoeveelheid opgeloste deeltjes in water worden gemeten. Daarbij wordt de elektrische weerstand in het water gemeten waaruit de hoeveelheid van de deeltjes kan worden vastgesteld. Internationaal wordt in ‘ppm’ gemeten, wat staat voor ‘parts per million’, dus deeltjes per 1 miljoen watermoleculen. Gemeten wordt met een ‘geleidingswaardemeter’ ofwel een TDS meter (Total Disolved Solids meter). In Europa wordt de referentiewaarde in de regel in microSiemens per cm gemeten en vervolgens omgerekend. 2 µS komt zo ongeveer overeen met 1 deeltje per miljoen watermoleculen. Belangrijk is dat de TDS meter ook in staat is om de watertemperatuur te meten en daarmee rekening houdt omdat er anders metingsfouten gemaakt worden. De foutmarge van meters stijgen in de regel met het dalen van de prijs ervan. Wees dus voorzichtig als u een TDS meter wilt aanschaffen.
Hoe hoger de waarde in µS, hoe verzadigder het water is met deeltjes. Om gelijk een misverstand uit de weg te ruimen: Deze waarde is geen chemische analyse van verschillende, in het water opgeloste, stoffen. De waarde geeft aan hoeveel absoluut gemeten deeltjes in het water zitten. Ook is het van belang te weten dat er stoffen zijn (zoals hormonen, schimmels, pesticiden etc.) die voor een deel, geen stroom geleiden en dus niet met een TDS meter kunnen worden aangetoond. Evengoed is duidelijk dat water met een zeer lage microSiemens-waarde zeer weinig geleidende stoffen bevat.
Wanneer kan water optimaal zijn werk doen?
Het water kan zijn nuttige werk in ons lichaam pas optimaal doen wanneer de waarde onder de 130µS ligt. De microSiemens waarde is daarom zo belangrijk omdat het duidelijk maakt of het water in ons lichaam stoffen kan opnemen en transporteren van en naar onze cellen. De grenswaarde daarbij ligt rond 130µS.
Is de waarde hoger, dan is het water verzadigd en verliest het het vermogen door middel van osmose, de cellen binnen te dringen en te reinigen. Ligt de waarde lager dan 130µS, dan begint het water (gif)stoffen te binden en te transporteren. Ideaal zou een waarde van lager dan 90µS zijn en kan water echt goed haar werk doen. Voor de verbeelding: een lege vrachtwagen kan meer vervoeren dan een vrachtwagen die deels of geheel beladen is.
Puur H2O is overigens niet geleidend. Het verkrijgt deze eigenschap door de in het water aanwezige geleidende deeltjes.
De µS-grenswaarde voor drinkwater is de laatste jaren systematisch verhoogd.
Dat het niet goed gaat met het drinkwater laten de ambtelijke richtlijnen zien in vergelijk met de vroegere bepalingen van de EU en de WHO die zelfs dramatisch zijn verhoogd in de laatste jaren.
90µm is de grenswaarde volgens Prof. Claude Vincent voor cel toegankelijkheid (oplossing & transportmiddel), 130µm de grenswaarde vanuit medisch oogpunt en inmiddels is 2.500µm de grenswaarde voor de belasting van water volgens EU en WHO richtlijnen (waar deze eerst 130µm was!).
De werkelijke waarde bij u thuis, laat zich alleen door een directe thuis ter plaatse vaststellen. Iedereen die de beschikking heeft over een eigen bron (mits diep genoeg) zou zich gelukkig mogen prijzen.
Dat het in Nederland niet goed gaat met het drinkwater moge duidelijk zijn gezien de regelmatige berichten vanuit de waterleidingbedrijven. Meer en meer bronnen moeten worden gesloten vanwege de steeds hoger wordende verontreinigingen van landbouwgiffen en chemische afvalstoffen.
Blijft de vraag hoe hoog de grenswaarde in Nederland is op dit moment en welke grens als toelaatbaar wordt gezien. Per oktober 2010 was deze 100µS bij 37° nu is deze 125µS bij 20°. Lastig te vergelijken echter liggen deze waarden dicht bij elkaar. Een actuele waarde per 1-10 2021 laat ter plaatse een waarde zien van >320µS.
Wat is de pH-waarde?
De pH is een maat voor de zuurgraad (ook wel zuurtegraad) van een waterige oplossing. De pH van een neutrale waterige oplossing ligt bij kamertemperatuur rond de 7. Zure oplossingen hebben een pH lager dan 7, en dus een hoge zuurgraad. Basische oplossingen hebben een pH hoger dan 7 en dus een lage zuurgraad.
Lakmoes- en teststroken
Deze zijn ontwikkeld voor het testen van urine. Voor leiding- en mineraalwater zijn ze eigenlijk niet geschikt omdat er grote afwijkingen zijn. Voor gedistilleerd water, respectievelijk water uit installaties met omgekeerde osmose zijn ze ongeschikt, omdat er in de te testen vloeistof ionen moeten voorkomen. Meestal wordt een waarde van 5 aangegeven, die foutief is! Voor een goede testuitslag moet de vloeistof een geleidingswaarde tussen 200-300 µS hebben.
Indicatorvloeistoffen
Deze indicatoren zijn geschikt voor leiding- en mineraalwater. Wel moet rekening gehouden worden met toleranties. . Voor leiding- en mineraalwater zijn ze eigenlijk niet geschikt omdat er grote afwijkingen zijn. Voor gedistilleerd water, respectievelijk water uit installaties met omgekeerde osmose zijn ze ongeschikt. Ook hiervoor geldt dat de uitslag onjuist is vanwege het gebrek aan ionen in het water. Ook nu geldt een minimale waarde van 200-300 µS.
Digitale pH-meetapparaten
Deze meetinstrumenten (kosten tussen € 50,- en € 140,-) zijn geschikt voor leiding- en mineraalwater. Toleranties zijn gering. Wel moet voor elke meting een basisvloeistoffen (pH 4 en pH 9) worden gebruikt voor een juiste kalibratie. Niet geschikt voor gedistilleerd water, respectievelijk water uit installaties met omgekeerde osmose. Minimaal een waarde van 200 µS, omdat er anders te weinig ionen in het water voorkomen.
Laboratorium meetinstrumenten
Deze instrumenten zijn vaak erg prijzig (tussen € 200,- en € 1.000,-) Geschikt voor leiding- en mineraalwater. Zeer geringe tolleranties. Voor elke test moet de meet-elektrode in kalibreervloeistoffen worden afgesteld en na gebruikt in een speciale oplossing bewaard worden. Niet geschikt voor water uit een installatie met omgekeerde osmose of gedistilleerd water omdat er ionen aanwezig moeten zijn. Minimale µS waarde van de te testen vloeistof 200.
Speciale laboratorium instrumenten
Geschikt voor leiding-, mineraal en gedistilleerd water en ook voor water afkomstig uit een installatie met omgekeerde osmose. Er zijn geen ionen in het te testen water nodig, deze instrumenten zijn hier speciaal voor gemaakt. Wel zeer regelmatig kalibreren en bewaren in een speciale vloeistof.